Clara d'Anduza
Clara d'Anduza (1200 circa) è stata una trobairitz occitana della prima metà del XIII secolo, probabilmente nata nella famiglia governante dei signori di Anduze (Gard).
Potrebbe essere stata la donna amata da Uc de Saint Circ. Così si legge nella razo di Uc:
«N'Uc de Saint Circ […] si amava una dompna d'Andutz, qe avea nom ma dompna Clara. Mout fo adrecha et ensenhada et avinenz e bella; et ac gran volontat de pretz et d'esser auzida loing et pres, et d'aver l'amistat et la domestighessa de las bonas dompnas et des valenz homes. Et N'Uc conoc la volontat d'ella et saup li ben servir d'aiso q'ella plus volia; qe non ac bona dompna et totas aqellas encontradas con qal ell non fezes qe l'agues amor et domestigessa, et no·ill fezes mandar letras et salutz et joias, per acordansa et per honor […]» (Boutière-Shutz 1964, pp. 244–245, dove si può leggere anche la traduzione in francese).
Fu forse la destinataria di un salut di Azalais d'Altier. Probabilmente conobbe il trovatore Pons de Capduelh.
L'unico componimento pervenutoci è la canso En greu esmay et en greu pessamen:
- En greu esmay et en greu pessamen
- an mes mon cor et en granda error
- li lauzengier e ·l fals devinador,
- abayssador de joy e de ioven,
- qar vos q' eu am mais que res qu' el mon sia
- an fait de me departir e lonhar,
- si q' ieu no ·us puesc vezer ni remirar,
- don muer de dol, d'ira e de feunia.
- Selh que ·m blasma vostr' amor ni ·m defen
- no podon far en re mon cor mellor,
- ni ·l dous desir qu' ieu ai de vos maior
- ni l'enveia ni ·l dezir ni ·l talen;
- e non es hom - tan mos enemicx sia -
- si ·l n' aug dir ben, no ·l tenha en car
- e, si ·n ditz mal, mais no ·m pot dir ni far
- neguna re que a plazer me sia.
- Ia no ·us donetz, belhs amicx, espaven
- que ia ves vos aia cor trichador,
- ni qu' ie ·us camge per nul autr' amador,
- si ·m pregavon d'autras donas un cen;
- qu' amors que ·m te per vos en sa bailia
- vol que mon cor vos estuy e vos gar
- e farai o; e, s' ieu pogues emblar
- mon cors, tals l' a que iamais non l'auria.
- Amicx, tan ai d'ira e de feunia
- quar non vos vey, que quant yeu cug chantar
- planh e sospir, per qu' ieu no puesc so far
- a mas coblas que ·l cors complir volria.
(Ediz.: Rieger 1991, 33)
Bibliografia
modifica- Angelica Rieger, Trobairitz. Der Beitrag der Frau in der altokzitanischen höfischen Lyrik. Edition des Gesamtkorpus, Tübingen, Niemeyer, 1992. ISBN 3-484-52233-X.
- (EN) Bruckner, Matilda Tomaryn; Shepard, Laurie; and White, Sarah. Songs of the Women Troubadours. New York: Garland Publishing, 1995. ISBN 0-8153-0817-5.
- Jean Boutière - A..-H. Schutz, Biographies des Troubadours. textes provençaux des XIIIe et XIVe siècles, Paris, Nizet, 1964 (razo Uc de Saint-Circ, p. 244)
- Doris Earnshaw, The Female Voice in Medieval Romance Lyric, American university studies. Romance languages and literature. Series II, 1988. ISBN 0-8204-0575-2.
- William D. Paden, The Voice of the Trobairitz:Perspectives on the Women Troubadours, Philadelphia, University of Pennsylvania Press, 1989. ISBN 0-8122-8167-5.
- Peter Dronke, Women Writers of the Middle Ages, New York, Cambridge University Press, 1984. ISBN 0-521-25580-5.
Voci correlate
modificaControllo di autorità | VIAF (EN) 32235283 · ISNI (EN) 0000 0000 0322 9995 · CERL cnp00226883 · Europeana agent/base/17894 · GND (DE) 101724861 · BNF (FR) cb14541105n (data) |
---|